Silves is Stad Portugees Nee district Faro , regio en subregio van Algarve , met ongeveer 6 300 bevolking. ^[1] Het is de zetel van een district met 680,06 km² oppervlakte ^[2] e 37 126 bevolking, ^{[3] [4]} verdeeld in 6 parochies . ^[5] De gemeente wordt in het noorden begrensd door de gemeente Ourique , noordoost door Almodóvar , naar het oosten Loulé , zuidoosten door Albufeira , zuidwest door lagune , west door Portimão e Monchique en het noordwesten door odemira en het zuiden heeft een kust in de Atlantische Oceaan . silves ging, voor meerdere eeuwen, namelijk tijdens het domein, hoofdstad van de huidige Algarve. ^[6]

Behoort tot het netwerk van cittaslow-steden . ^[7]

De afgelopen jaren is het aantal toeristen dat de gemeente bezoekt flink gestegen, opvallen, namelijk, als bestemming voor cultuurtoerisme. ^[8] Silves is een van de oudste steden in Portugal . ^[9]

Geschiedenis

Zie hoofdartikel: geschiedenis van Silves

De bevolking van de regio dateert uit de paleolithicum, omdat dit een gebied van vestiging van mensen is, zoals de kegels en de Keltisch. Hierop volgend, tijdens de Romeinse overheersing, zou worden genoemd Cilpes, naam die voorkomt op sommige Romeinse munten die in de 1e eeuw voor Christus op deze locatie zijn geslagen.. Een van de gevonden exemplaren heeft de naam CILPES op de voorzijde tussen twee liggende oren en op de achterzijde een galopperend paard, naar links. De Romeinse overblijfselen zijn overal in de Silvese gemeente aanwezig..[2]

Met de val van het Romeinse Rijk, en de invasies van de Germaanse volkeren, Silves werd geïntegreerd in het koninkrijk van Visigoten, ik weet het niet. De eerste vestingwerken gebouwd in de Silves Kasteel kan zijn ontstaan ​​in de Romeinse tijd, op een Lusitaans fort of later bij de Visigoten.

Xelba, Xilb ou al-Shilb was de stad Silves tijdens de moslim domein. Het was waar de dichter en de derde en laatste koning abida geeft Taifa van Sevilla, al-Mu'tamid, leefde toen hij nog een prins was.^[10]

Het uiterlijk van Xelb rond 1230 is opmerkelijk gereconstrueerd door de plastische kunstenaar Victor Borges in een set panelen.

De eerste poging om Silves te heroveren, door D. Sancho I, begon aan het begin van 1189, met de hulp van een vloot van Nordic Crusaders,^[6] meestal Denen, en van verkoudheid, Van Nederland. Hierop volgend, de Portugese koning onderschepte een nieuwe kruisvaardersvloot op weg naar het Heilige Land. Kon met deze een overeenkomst tekenen: in ruil voor de geboden hulp, zou de stad kunnen plunderen. Deze nieuwe golf soldaten bestond uit Engelsen, Duitsers en Vlamingen.^[6] het team, bestaande uit zesendertig highboard schepen en ongeveer drieduizend vijfhonderd zwaarbewapende soldaten, verliet de Taag om 16 juli-, arriveert vier dagen later in silves. Sancho Ik probeerde Silves te veroveren, waarop hij een hard beleg uitvoerde dat duurde tot 3 van september. De Portugese koning leende zich tot grote inspanningen om te voorkomen dat buitenlandse krijgers zich overgaven aan massale moorden.. Echter, het resultaat van de belegering en aanvallen bleek rampzalig; een aanzienlijk deel van de bevolking werd gedood en de stad werd zwaar geplunderd en verwoest..^[6] Enkele overlevenden vertrokken naar Sevilla, waar vonden ze hun toevlucht?.^[6] Twee jaar later, de miramolim van Marokko nam het terug, het teruggeven aan de Moren die nog een halve eeuw zouden terugkeren om het onder controle te krijgen.^[6] In 1242, D. Paio Peres Correia definitief heroverd voor de Portugezen, niet heerschappij van D. Alfons III.[3]

In 1266, D. Alfonso III kent de foral Afonsino toe aan Silves. In de volgende eeuwen had de stad een duidelijke relevantie in de maritieme expansie, het hebben van de baby D. Henrique ontvangen als burgemeester van de stad in 1457, waarin hij woonde voordat hij naar Lagos en vervolgens naar Sagres . verhuisde.^[11]

In 1495, D. Johannes II onverwacht overleden in Ernstig, naast Silves, en zijn lichaam werd voorlopig begraven in de hoofdkapel van de Sé. In 1499, met de aanwezigheid van D. Manuel in silves, de overblijfselen van D. João II werden opgegraven en overgebracht naar het klooster van Batalha, waar ze permanent werden begraven. Deze gebeurtenis wordt herinnerd door een grafsteen met gotische inscripties gelegen in de hoofdkapel van de Sé en mogelijk door de bouw van de Kruis van Portugal, net buiten het stadscentrum gelegen.^[12] de aardbeving van 1755,^[13] de reanimatie van de havens van Lagos en Tavira, evenals Noord-Afrikaanse activiteiten, grote invloed op de stad Silves,^[6] die pas in de 19e eeuw aan belang begon te herwinnen., vooral dankzij industriële ontwikkeling. Aan het einde van deze eeuw en vooral in de 20e eeuw, vanwege de aanleg van de spoorlijn en de opening van belangrijke wegen, Silves begint aan zijn herstel en beklimming, werd in die tijd een belangrijk landbouwgebied en een centrum voor de productie van noten- en kurkindustrie..^[14][15] silves ging, in de afgelopen eeuwen, hoofdstad van de Algarve, het verliezen van deze status voor een deel als gevolg van de dichtslibbing uit Rio Arade, deze gebeurtenis verminderde een deel van het belang van de haven en, daarom, zuinig.^[6]

Seconde Jose Broeder Saraiva , silves ging, tijdens exclusief domein, een kolonie van Jemenieten . ^[6]