Aljezur is een land van verre oorsprong, Gemarkeerd door verschillende archeologische overblijfselen. Het grondgebied is al sinds de prehistorie bewoond. Sporen van de verre prehistorie getuigen meestal van de ouderdom van de regio (al in 7.000 Wisselspanning). ^[4] Nomadische jager-verzamelaarsstammen, gejaagd of gevist in de regio, evenals zwemmen in het land op zoek naar knollen of wortels, die hun hoofddieet vormden. ^[4] Het was tijdens het Neolithicum en Chalcolithicum (3000-2500 WISSELSPANNING) en de bronstijd (1200-800 NVU) dat de nederzetting wortel begon te schieten. ^[4] Maar, De periode van de islamitische bezetting (In de loop van de eeuw 10-11) resulteerde in de grootste uitbreiding van de bouwkundige, zoals blijkt uit de archeologische opgravingen in het kasteel van Aljezur, Atalaia-punt (Ribat da Arrifana ), en Ponta do Castelo (Carrapateira), evenals in Alcaria. ^[4] Een Vissersdorp van de eeuw 12 opgegraven in 2001 getuigt van een agromaritieme economie met, het verbouwen van gewassen en het fokken van dieren. ^[5]

Staatkundig, Aljezur werd in de 10e eeuw gesticht door Berber die de volgende vijf eeuwen in de regio bleven, Naar de christelijke verovering. ^[4] Zij waren verantwoordelijk voor veel van de structuren in de regio, als het hoofdkasteel, maar ook voor de talrijke namen die de toponymie van de regio accentueerden, evenals de legendes en mythen die zich door zijn volkeren ontwikkelden. ^[4]

Het dorp Aljezur werd veroverd op de Moren in 1249, tijdens het bewind van D. Alfons III, door Paio Peres Correia, Meester van de Orde van Santiago. ^[4] Christenen dankten Maria voor hun succes, en in een uitbreiding van het geloof, Onze-Lieve-Vrouw van de Dageraad ( Onze-Lieve-Vrouw van de Dageraad ) hij werd benoemd tot patroonheilige van Aljezur, Als gevolg van de mythische legende van de Verovering van het kasteel . ^[4]

Aljezur verkreeg een Handvest ( Handvest ) drie jaar na de oprichting van de parochie 12 November 1280, uitgegeven door King D. Dino's van Portugal in Estremoz, het was het eerste charter dat door de koning in de Algarve werd uitgevaardigd. ^[4] In 1 Juni 1504, Koning D. Manuel van Portugal hervormde de diplomatieke kaart uitgegeven door koning D. Dinis, en promootte het dorp met de titel van Edel en eervol ( Edel en geëerd ). ^[4]

Na de Restauratieoorlog, in de regeerperiode van D. Alfonso VI en zijn broer, regent (dan Koning) D. Pedro II, De kustgebieden werden geteisterd door Marokkaanse kapers die voor anker gingen in de kustbaaien en onbeschermde ankerplaatsen, Daarna vielen ze de lokale dorpen aan en plunderden ze. ^{[4] Archief per categorie "PETITIE} Carrapateira werd gebouwd tussen twee stranden, waar piraten gemakkelijk konden landen: Strand van Bordeira (Naar het noorden) en het strand van Amado (naar het zuiden). ^[4] Van deze stranden, Piraten vielen lokale huizen aan, velen ontvoeren en als slaaf verkopen op de markten van Algiers. Op dezelfde manier, in Arrifana, die een kleine baai vormde die werd beschermd door sterke golven en met gemakkelijke toegang tot de zee. ^[4] Aldus, in de zeventiende eeuw, De Rijksoverheid bouwde de Fort van Arrifana; Gebouwd in 1635, herbouwd in 1635 e 1670, Het werd oorspronkelijk opgericht om een vissershaven te beschermen die bestond in 1516. ^[4]

De kerk van Carrapateira, Toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Ontvangenis , werd gebouwd tijdens het bewind van D. Johannes IV, rondom 1673. ^[4] De plaats waar de kerk werd gebouwd (Heuveltop met uitzicht op de zee en het dorp) Het was de ideale locatie voor een kerk, maar ook voor de bouw van het Carrapateira Fort, door D. Nuno da Cunha de Ataíde, Graaf van Pontevel en gouverneur. ^[4] Daar werd de tempel gebouwd.

Heel Aljezur werd zwaar beschadigd door de en daardoor komen alle schepen en grote schepen binnen 1755 . ^{[4] Archief per categorie "PETITIE} Bisschop Francisco Gomes de Avelar gaf opdracht tot de bouw van de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Alva aan de rand van het dorp, om een nieuwe bevolkingskern te vormen. Haar naam paste zich langzaam aan de naam aan Nieuwe Kerk ( Nieuwe Kerk ). ^[4]